ငါ့သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမွာ

လင္းခ်င္းခဲ့ၾကတဲ့ ၾကယ္စင္ေတြ

တစင္းပီးတစင္း.....

ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့ ျမည္သံစြဲ အလကၤာနဲ႕

အစြဲလန္းၾကီးတတ္တဲ့ ငါ့ရင္ဘတ္ၾကီးထဲကို ခုန္ခုန္ခ်..

အင္း..

မ်က္စိတမွိတ္အတြင္းပဲထင္ရဲ႕

ဥက္ကာပ်ံေတြအျဖစ္ အသြင္ေျပာင္းပီး

ဖ်တ္ခနဲ ဖ်တ္ခနဲ လြင့္စင္သြားၾကျပန္..

ဟူး...

ခ်မိခဲ့ ပင့္သက္ေမာ ေျမာက္ျမားစြာ..

ဘယ္ေန႕မွာ ကိုယ္ပိုင္ အမည္နာမနဲ႕ ၾကယ္စင္တစ္ခု

ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ရေလမလဲ..

ငါဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေရာင္စဥ္

ငါ့၇ဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ အနာဂတ္ျဖစ္လာေလမွာလား...

မေသခ်ာ..

အနာဂတ္မဲ့ ခ်စ္ျခင္း...

တြယ္တာရာ အမုန္းမဲ့ ရပ္၀န္း..

ခို၀င္ခဲ့ပါ ခ်စ္သူ..

ပိုင္ဆုိင္ျခင္းမဲ့ ငါ့အတ္တ ေတြနဲ႕

ျဖည့္ဆည္းေပးခ်င္ခဲ့ မင္း၇ဲ႕ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္း

အနားသတ္မဲ့ မိုးကုပ္အခ်စ္စက္၀ိုင္းထဲ

မင္းရင္ခုန္ေပ်ာ္ရႊင္ေနေစဖို႕ေမွ်ာ္လင့္ရင္း..

ေမာင္
အၾကင္နာႏုႏုနဲ႕ ႏွလံုးသားကို တဖဲ့ဖဲ့ေျခြ..
အဆိပ္သင့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စံုနဲ႕..
ညို႕အားျပင္း အညိဳေရာင္မ်က္၀န္းတစ္စံု
ငါ့ကို ရူးသြပ္ေစခဲ့..
ရက္စက္တဲ့ကံေစရာ
ႏူးညံ့တဲ့ အမိန္႕ေတာ္တစ္ခုနဲ႕အတူ
ေမ်ာလြင့္ရင္း
မေသခ်ာေပမယ့္လည္း ေသခ်ာေနတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခု..
အင္း ျဖစ္ႏိုင္တာက ဘ၀ဆံုးထိတိုင္..

ေႏြးေထြးတဲံအၾကင္နာ တစ္စံုတစ္ရာနဲ႕
ငါ့ဘ၀ကို ျပဳစားရက္သူ..
လြင့္ေမ်ာခဲ့ အတ္တနဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ဘ၀တစ္ခု
မင္း၇ဲ႕အခ်စ္ေန၀င္ခ်ိန္ကို ထိတ္လန္႕စြာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ရင္း
ေၾကြလြင့္ခဲ့မ်က္ရည္တစ္ခ်ိဳ႕
မင္းမသိေအာင္ျမွဳပ္ႏွံထားရင္း
တိတ္တဆိတ္နဲ႕ ဆို႕နင့္ေနခဲ့..
ရင္ခုန္စရာ အနမ္းတခ်ိဳ႕
ထာ၀ရ လက္ေဆာင္ျဖစ္ေနေလမလား..
အင္း..
အဲဒီေန႕က ငါေခါစာပစ္ခဲ့တဲ့ႏွလံုးသားတစ္ခု..
အဆိပ္သင့္ေနေလာက္ပီထင့္..