မင္းဆီက ေၾကြက်ခဲ့တဲ့
အၾကင္နာအပိုင္းအစေလးေတြကို
အငမ္းမရ ေကာက္ယူေနမိတုန္းက
ငါ့တကိုယ္လံုး
ပူေလာင္ျပင္းတဲ့မီးေတာက္ေတြေ၀လို႕......
အသူရကယ္ဘံုထဲ
အ၇ွင္လတ္လတ္ခုန္ဆင္းခဲ့တဲ့ငါ..
ေန႕မွာဒဏ္ခတ္ခံရလည္း
ညမွာငိုေၾကြးေနရဆဲ...
ကိုယ့္ဒုက္ခကိုယ္ရွာ..
ရက္၇ွည္လမ်ား
ေသာကပင္လယ္ထဲ
လက္ပစ္ကူးခဲ့တဲ့ငါ
ႏွစ္သိမ့္ဆုအျဖစ္
မင္း၇ဲ႕အနမ္းတပြင့္ေတာင္
မခ်ီးျမင့္ခဲ့တာ ၾကာပီပဲ...
အမွတ္တမဲ့သတိ၀င္လာမိတဲ့အခါ
ကိုယ္ခ်င္းစာစိတ္နဲ႕ ကိုယ္က်ိဳး၇ွာစိတ္
ဘယ္အရာကိုအားသာေပး၇မွာပါလိမ့္
ျဖဴစင္စြာေပးဆပ္ျခင္းနဲ႕
အၾကင္နာျမစ္တစင္း၇ဲ႕
ဆက္ေၾကးတစံုတရာအျပင္
ေန႕၇က္မျပတ္ခစားဆက္ခဲ့ျခင္းက
ဟန္ေဆာင္အျပံဳးတပြင့္
ေမာ္ဖူးခြင့္ အတြက္တန္ေၾကးတဲ့လား...
အခ်စ္ၾကီးေပမယ့္
အမ်က္မၾကီးႏိုင္ခဲ့တဲ့ငါ
ရင္ကြဲနာကုိေပြ႕ပိုက္၇င္း
ျပန္ၾကားေရးတာ၀န္ထမ္းရြက္ခဲ့ဘူးေသးရဲ႕...
ရွားမီးကို ပ်ားရည္အမွတ္နဲ႕
အၾကိမ္ၾကိမ္ေသာက္သံုးေနခဲ့တဲ့ငါ
အ၇ိုးထဲေတာင္ကြ်မ္းေလာင္လုေပါ့
အင္းခုေတာ့
ျဖစ္သင့္ျခင္းနဲ႕မျဖစ္သင့္ျခင္းၾကား
အမုန္းေတြပြားသထက္ပြား
အခ်စ္ေတြေခ်ာင္းျခားေစဖို႕
ေရွာင္ပုန္းျခင္းသက္သက္အျပင္
ကတိတခုပါ ဖ်က္၇လိမ့္ဦးမယ္
ႏွင္းဆီနီ
