ၾကယ္ေၾကြညရဲ႕ ရင္ခုန္သံၾကားမွာ
ေသဆံုးေနခဲ့တဲံ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း
ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းမဲံ ေျခာက္ကမ္းပါးထိပ္
တိုးတိတ္ႏႈတ္ဆိတ္စြာရပ္လို႕..
အျပာေရာ္ေကာင္းကင္နဲ႕ လမင္းရယ္သံ
ငါ့ရဲ႕အထီးက်န္မ်က္ရည္ကို
ေလွာင္ေျပာင္ေနေလေရာ့သလား...
ဟိုးအေ၀းဆီက ၾကယ္စင္ခလမင္းရယ္..
ေသအံ့မူးမူး ငါ့နွလံုးသားကရဲ႕
ညည္းတြားငိုေၾကြးသံကို ၾကားႏိုင္ပါစ...
စြဲလန္းမႈႏြံထဲကငါ
ၾကင္နာေပးခဲ့ဖူးတဲံ
လမင္းေျခရာိကုိ
ႏွလံုးသားထက္ ေသရာပါခတ္ႏွိပ္ရင္း
က်လုဆဲ မ်က္ရည္ကို လူမျမင္ေအာင္ကြယ္၀ွက္ရင္း
ပန္းတိုင္မဲံပင္လယ္ကို
အားကိုးရာမဲံ ကူးခတ္ရင္း............
